Ukryty Bóg - Nawiedzenie Przenajświętszego Sakramentu

Trzeba pobożnie adorować tego ukrytego Boga: jest to ten sam Jezus Chrystus, który narodził się z Maryi Dziewicy; ten sam, który został umęczony, ofiarowany na Krzyżu; ten sam, z którego przebitego boku wypłynęły krew i woda.

Non manifeste, sed quasi in occulto — nie jawnie, lecz skrycie, tak właśnie idzie Jezus na święto Namiotów.

Podobnie uda się drogą do Emaus z Kleofasem i jego towarzyszem. — I takim Go widzi po zmartwychwstaniu Maria Magdalena.

Podobnie — non tamen cognoverunt discipuli quia Jesus est — nie poznali Go uczniowie, gdy zjawił się przy cudownym połowie, jak nam opowiada św. Jan.

A bardziej jeszcze ukryty jest, z Miłości do ludzi w Hostii.

Droga, 843

Obraz Caravaggia, Wieczerza w Emmaus

Jakże zrozumiałe jest teraz nieustanne wołanie chrześcijan wszystkich czasów przed najświętszą Hostią! Wyśpiewuj, języku, tajemnicę chwalebnego Ciała i drogocennej Krwi, którą Król wszystkich narodów, narodzony z Matki Dziewicy, przelał za odkupienie świata. Trzeba pobożnie adorować tego ukrytego Boga: jest to ten sam Jezus Chrystus, który narodził się z Maryi Dziewicy; ten sam, który został umęczony, ofiarowany na Krzyżu; ten sam, z którego przebitego boku wypłynęły krew i woda.

To Chrystus przechodzi, 84

Kiedy Go przyjmujesz, powiedz Mu: Panie, ufam Tobie; wielbię Cię, kocham Cię, pomnóż moją wiarę. Bądź oparciem dla mojej słabości, Ty, który w Eucharystii stałeś się bezbronny, aby być lekarstwem dla słabości ludzkich istot.

Kuźnia, 832

"Za miłość odpłaca się miłością"

Jezus pozostał w Hostii Świętej dla nas! Chciał być u naszego boku, aby nas wspierać, aby nami kierować. — A za miłość odpłaca się jedynie miłością. Dlaczego nie mamy iść codziennie przed Tabernakulum, chociażby tylko na parę minut, żeby Mu wyrazić nasze pozdrowienie i naszą miłość jako Jego dzieci i bracia?

Bruzda, 686

To prawda, że nasze Tabernakulum zawsze nazywam Betanią... — Stań się przyjacielem przyjaciół Mistrza: Łazarza, Marty, Marii. — A potem już nie będziesz pytał, dlaczego Betanią nasze Tabernakulum.

Droga, 322

Więzienie miłości

Lubię nazywać Tabernakulum “więzieniem miłości”! - On tam jest od dwudziestu wieków... dobrowolnie zamknięty! Przeze mnie, przez wszystkich!

Kuźnia, 827

Czyż nie ogarnia cię radość, gdy idąc swoją codzienną drogą pośród ulic miasta odkrywasz jeszcze jedno Tabernakulum!?

Droga, 270

Nie zaniedbuj Nawiedzenia Najświętszego Sakramentu. — Po odmówieniu zwykłych modlitw zwierz się Jezusowi, prawdziwie obecnemu w Tabernakulum, ze wszystkich trosk tego dnia. — A uzyskasz światło i zachętę dla swego życia chrześcijańskiego.

Droga, 554

Zacząłeś od codziennego nawiedzenia Najświętszego Sakramentu... — Nie dziwi mnie, że powiadasz: Zaczynam szalenie kochać światło Tabernakulum.

Bruzda, 688

Źródło mocy

Przychodź wytrwale przed Tabernakulum, fizycznie lub duchowo, aby czuć się pewnym, aby czuć się kochanym... i aby kochać!

Kuźnia, 837

Czasami niektórzy chrześcijanie w swoim działaniu nie przydają przykazaniu miłości tej najwyższej wartości jaką ono posiada. Chrystus otoczony bliskimi w czasie owej wspaniałej mowy pożegnalnej pozostawił nam testament: Mandatum novum do vobis, ut diligatis invicem - przekazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali. I jeszcze podkreślił: in hoc cognoscent omnes quia discipuli mei estis - po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali.

- Obyśmy zdecydowali się żyć tak, jak On tego pragnie!

Kuźnia, 887