Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem” (Mt 22, 37; Lk 10, 27).

Całym sercem, całym ciałem i całą duszą

Do szczęścia potrzebne jest nie wygodne życie lecz zakochane serce.

Bruzda, 795

Moje dzieci, Boga należy kochać całą duszą, całym sercem, ciałem i duszą. Podkreślam: niech nie zabraknie z waszej strony wdzięczności w odpowiedzi na Bożą łaskę, jaką otrzymujemy!

Wspomnienie o św. Josemaríi, 119, 1

Serce każdego stworzenia, z łaską Boga, jest zdolne do bezmiaru miłości. Warto być wiernym! Nie zapominajcie, że jesteśmy zakochani; nie jesteśmy ludźmi pozbawionymi miłości! Jeżeli nasze życie nie będzie w pełni pogrążone w Bogu, zakochani! nie będziemy mogli posuwać się do przodu. Nie czyńcie nic, bez wzbudzenia w sobie chociażby iskry miłości, nawet jeśli to kosztuje!

Wspomnienie o św. Josemaríi, 120, 2

Kochać oznacza... żywić jedynie jedną myśl, żyć dla osoby ukochanej, nie należeć do siebie, być podległym szczęśliwie i w sposób wolny, duszą i sercem, cudzej woli... i równocześnie własnej.

Bruzda, 797

Są serca twarde, lecz szlachetne, które - zbliżając się do żaru Serca Jezusa Chrystusa - rozpływają się jak brąz we łzach miłości, zadośćuczynienia. Rozpalając się! Natomiast ludzie letni mają serce z gliny, z nędznego ciała ... i pękają. Są prochem, wywołują współczucie. Mów za mną: Jezu nasz, oddal od nas letniość. Nie chcemy być letnimi, nie! Kuźnia, 490

Ktoś porównał serce do młyna, który porusza się wiatrem miłości, namiętności...Istotnie, ten "młyn" może mleć pszenicę, jęczmień, gnój... To zależy od nas! Bruzda, 811

Gdy kocha się naprawdę, wówczas wszystko oddaje się z radością, bez wyliczania i bez oczekiwania na wdzięczność

Gdy kocha się naprawdę, wówczas wszystko oddaje się z radością, bez wyliczania i bez oczekiwania na wdzięczność: duszy wystarczy, że może się wyniszczać z rozkoszą! Nie zastanawia się, czy już dużo zrobiła lub ile ją kosztowało: w obcowaniu z Bogiem nie zważa się na trudności, ponieważ – tak jak w miłości pomiędzy ludźmi – nie ma takich przeszkód ani niedoskonałości, które uniemożliwiłyby rozmowę z ukochaną osobą.

Wspomnienie o św. Josemaríi, 52, 2

Nie miej wątpliwości: Serce zostało stworzone po to, żeby kochać. Napełnijmy więc Panem Jezusem wszystkie nasze miłości. Inaczej, niewypełnione serce się mści i zalewa się najgorszymi nikczemnościami.

Bruzda, 800

Boga należy kochać całym sercem, z pełnym oddaniem, mając pewność, że Pan zawsze pochyli się nad naszym biednym sercem, jeśli naprawdę Mu je oddajemy.

Wspomnienie o św. Josemaríi, 124-125

Zakochani w Miłości

Jesteśmy zakochani w Miłości. Dlatego Pan nie chce byśmy byli oschli, sztywni jak jakiś przedmiot bez życia: pragnie, byśmy byli przepojeni Jego czułością!

Kuźnia, 492

Pan nie miał zimnego serca, miał serce nieskończenie głębokie, które potrafiło być wdzięczne, które umiało kochać.

Wspomnienie o św. Josemaríi, 125, 3

Jezus sprawi, że do wszystkich, z którymi masz do czynienia na co dzień, będziesz żywił ogromną miłość, która w żadnym razie nie przesłoni tej, którą masz do Niego. Wprost przeciwnie: im bardziej będziesz kochał Jezusa, tym więcej ludzi znajdzie miejsce w twoim sercu.

On patrzy na nas nieustannie i zna nasze najbardziej skryte myśli, przenika serca: tak bardzo nas umiłował, że nic w naszym życiu nie ujdzie jego uwagi.

Kuźnia, 876

Popatrz: mamy kochać Boga nie tylko naszym sercem, lecz także "Jego" Sercem i sercem całej ludzkości wszystkich czasów... Bez tego nie potrafimy odwzajemnić się Jego Miłości. Bruzda, 809

Jesteśmy ludźmi, którzy zobowiązali się do miłości. Dlatego musimy żyć w nieustannej wierności, coraz bardziej wymagającej, także wtedy, gdy przychodzi nam iść wbrew sobie. Poruszamy się w obecności Boga. On patrzy na nas nieustannie i zna nasze najbardziej skryte myśli, scrutans corda („przenika serca”): tak bardzo nas umiłował, że nic w naszym życiu nie ujdzie jego uwagi. Dlatego tyle razy w różnych sytuacjach powtarzam wam, abyście w odpowiedzi na Jego troskę o was, oddali Mu całe swoje serce.

Wspomnienie o św. Josemaríi, 206, 4

Jeśli naprawdę pragniesz, aby twoje serce reagowało niezawodnie, radzę ci, abyś pogrążył się w jednej z Ran Pańskich: w ten sposób będziesz z Nim w bliskiej zażyłości, przylgniesz do Niego, będziesz czuł bicie Jego Serca... i spełnisz wszystko, czego zażąda.

Kuźnia, 755

Dzięki Ci, mój Jezu, że zechciałeś stać się prawdziwym Człowiekiem, z Sercem kochającym i najmilszym, które kocha aż do śmierci i cierpi; które napełnia się radością i bólem; które entuzjazmuje się drogami ludzi i pokazuje nam drogę prowadzącą do Nieba; które heroicznie podporządkowuje się obowiązkowi i kieruje się miłosierdziem; które czuwa nad biednymi i bogatymi; które troszczy się o grzeszników i o sprawiedliwych...— Dziękuję Ci, mój Jezu, i uczyń nasze serca według Serca Twego!

Bruzda, 813

Serce! Od czasu do czasu wciska się weń cień blichtru ziemskiego: głupie, smutne, "zaściankowe" wspomnienia...Przystąp natychmiast do Tabernakulum, fizycznie lub duchowo, a powrócisz do światła, do radości, do Życia.

Bruzda, 817

Z pomocą Dziewicy

Bez pomocy Bożej nie można prowadzić życia czystego. Bóg pragnie naszej pokory, pragnie, byśmy prosili Go o pomoc, za pośrednictwem naszej Matki i Matki Jego. Musisz natychmiast w samotności swego serca, któremu towarzyszy jedynie Najświętsza Maryja Panna, powiedzieć Jej bez zgiełku słów: Matko moja, to moje biedne serce czasami się buntuje... Lecz jeśli mi pomożesz... - I pomoże ci, abyś zachował je w czystości i abyś dalej szedł drogą, na którą Bóg cię wezwał. Najświętsza Maryja Panna ułatwi ci zawsze pełnienie Woli Bożej.

Kuźnia, 315

Proście błogosławioną Matkę Niebieską, aby oczyściła wasze serca, a Ona wyprosi to dla was u Boga Ojca. Panie Jezu, strzeż naszego serca! Zachowaj je dla siebie! Serce mocne, odważne, wytrzymałe, czułe i delikatne, pełne miłości dla Ciebie, moich braci i wszystkich dusz.

Wspomnienie o św. Josemaríi, 126, 2

Wyrozumiałość, rzetelna miłość. Kiedy naprawdę to osiągniesz, będziesz miał serce wielkie dla wszystkich, bez wyjątku

Serce, które w sposób nieuporządkowany kocha rzeczy tego świata, jest jakby związane łańcuchem, bądź “delikatną niteczką”, która nie pozwala mu latać ku Bogu.

Kuźnia, 486

Wyrozumiałość, rzetelna miłość. Kiedy naprawdę to osiągniesz, będziesz miał serce wielkie dla wszystkich, bez wyjątku i żyć będziesz - również w stosunku do tych którzy cię znieważyli - według rady Jezusa: “Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy utrudzeni jesteście... a Ja was pokrzepię”.

Kuźnia, 867

Kiedy przyjaźń przenika miłość Boża, uczucie to oczyszcza się, wzrasta, uduchowia; gdyż wtedy spala się osad pobudek egoistycznych i nadmiar cielesnych. Nie zapominaj: Miłość do Boga najlepiej oczyszcza nasze uczucia, porządkuje je a równocześnie ich nie osłabia.

Bruzda, 828

Żeby naprawdę wiedzieć, czym jest serce ludzkie i Serce Chrystusa oraz miłość Boga, potrzeba wiary i potrzeba pokory

Któż nie odpłaci miłością za miłość?

Jezus na Krzyżu z sercem przebitym z Miłości do ludzi jest wymowną odpowiedzią - słowa są zbędne - na pytanie o wartość rzeczy i osób. Tak wielką wartość mają ludzie, ich życie i ich szczęście, że sam Syn Boży oddaje się, aby ich odkupić, aby ich oczyścić, aby ich wynieść. Któż by nie kochał Jego Serca tak zranionego? - pytała pewna kontemplacyjna dusza. I zadawała kolejne pytania: Któż nie odpłaci miłością za miłość? Kto nie obejmie Serca tak czystego? My, którzy jesteśmy z ciała, odpłacimy miłością za miłość, obejmiemy naszego zranionego, któremu bezbożni przebili ręce i stopy, bok i Serce. Prośmy, aby zechciał związać nasze serce więzią miłości i zranić je włócznią, ponieważ wciąż jeszcze jest twarde i nieskruszone.

Są to myśli, uczucia, rozmowy, z którymi zakochane dusze od zawsze zwracały się do Jezusa. Żeby jednak zrozumieć ten język, żeby naprawdę wiedzieć, czym jest serce ludzkie i Serce Chrystusa oraz miłość Boga, potrzeba wiary i potrzeba pokory. Z wiarą i pokorą pozostawił nam św. Augustyn powszechnie znane słowa: Stworzyłeś nas bowiem dla siebie i niespokojne jest nasze serce, dopóki nie spocznie w Tobie.

To Chrystus przechodzi, 165

Wasze serca niech będą niczym tabernakulum, w którym Pan zapragnął się schronić. Pan umiłował nas Miłością nieskończoną, bardzo nas kocha i z naszej strony oczekuje miłości, pokuty za nasze grzechy - i za grzechy innych ludzi – za brak odpowiedzi na Jego miłość. Kiedy miłość jest prawdziwa, nie ma miejsca na brak wrażliwości; grubiaństwo i niedbalstwo świadczą o braku miłości; bezduszność jest koszarową rozrywką.

Wspomnienie o św. Josemaríi, 268-269, 1