1 Lecz głosimy tajemnicę mądrości Bożej, mądrość ukrytą, tę, którą Bóg przed wiekami przeznaczył ku chwale naszej, tę, której nie pojął żaden z władców tego świata; gdyby ją bowiem pojęli, nie ukrzyżowaliby Pana chwały; lecz właśnie głosimy, jak zostało napisane, to, czego ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują.

1 Kor 2,7-9

2 On będzie "BOGIEM Z NIMI". I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już [odtąd] nie będzie,bo pierwsze rzeczy przeminęły.

Ap 21, 3-4

I będą oglądać Jego oblicze,a imię Jego - na ich czołach. I [odtąd] już nocy nie będzie. A nie potrzeba im światła lampy i światła słońca, bo Pan Bóg będzie świecił nad nimi i będą królować na wieki wieków.

Ap 22, 4-5

3 Miłość ludzka, ta miłość ziemska, kiedy jest prawdziwa, pomaga nam posmakować miłości Boskiej. W ten sposób dostrzegamy miłość, z jaką będziemy się cieszyć Bogiem i która będzie panować między nami w niebie, kiedy Pan będzie wszystkim we wszystkich. Kiedy zaczniemy rozumieć, czym jest miłość Boża, będziemy na co dzień bardziej wyrozumiali, hojniejsi, bardziej oddani.

To Chrystus przechodzi, 166

4 Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na duszy swojej szkodę poniósł? Na co zdadzą się człowiekowi wszystkie dobra ziemi, wszystkie ambicje jego inteligencji i woli? Co to jest warte, skoro wszystko przemija, wszystko ma swój koniec i skoro wszystkie doczesne bogactwa stanowią tylko teatralną niejako dekorację. Cóż bowiem będziemy z nich mieli, kiedy otworzy się przed nami wieczność na zawsze, na zawsze, na zawsze? (...) Ludzie kłamią, kiedy w sprawach doczesnych powiadają "na zawsze”. Prawdą, całkowitą prawdą jest "na zawsze” tylko w odniesieniu do Boga. Tak właśnie masz żyć ty: z wiarą, która na myśl o wieczności, tym prawdziwym "na zawsze".

Przyjaciele Boga, 200

5 Spójrzcie: to, o co mamy zabiegać, to pójście do nieba. W przeciwnym razie, nic nie warto. Żeby pójść do nieba, niezbędna jest wierność nauce Chrystusa. Żeby być wiernym, trzeba nieustannie trwać w walce z przeszkodami, które sprzeciwiają się naszej wiecznej szczęśliwości.

To Chrystus przechodzi, 76

6 Pan często mówi o nagrodzie, którą zdobył dla nas przez swoją Śmierć i Zmartwychwstanie. Idę przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Niebo jest celem naszej ziemskiej drogi. Poprzedził nas na niej i wyczekuje u celu Jezus Chrystus wraz z Najświętszą Maryją Panną i świętym Józefem — którego tak bardzo czczę — z Aniołami i Świętymi.

Przyjaciele Boga, 220

7 W godzinie pokusy ćwicz się w cnocie Nadziei, powtarzając: na odpoczynek i błogość będę miał całą wieczność; teraz, pełen Wiary, na odpoczynek winienem zasłużyć pracą, a na radość - cierpieniem... A jaka dopiero Miłość będzie w Niebie! I jeszcze lepiej, ćwicz się w Miłości mówiąc: chcę sprawić radość mojemu Bogu, mojemu Ukochanemu, wypełniając Jego Wolę we wszystkim... tak jakby nie było nagrody ani kary - tylko po to, by Mu się przypodobać.

Kuźnia, 1008

8 “Ten człowiek umiera...Nic więcej nie można zrobić”. Działo się to przed laty w jednym ze szpitali Madrytu. Umierający, Cygan, gdy po spowiedzi kapłan podał mu swój krzyżyk do ucałowania, zaczął głośno krzyczeć: — Tymi nieczystymi ustami nie mogę całować Pana! I nie było sposobu, by go uspokoić. — Ależ za chwilę obejmiesz Go i ucałujesz w Niebie!...Czy widziałeś kiedy bardziej przejmujący, piękniejszy sposób okazywania skruchy?

Droga Krzyżowa, Stacja trzecia

9 Jakże kochała Wolę Bożą owa chora, której przynosiłem duchową posługę! W chorobie skomplikowanej, długiej i ciężkiej (nie miała nic zdrowego) upatrywała błogosławieństwo i szczególne upodobanie Jezusa: i choć w swojej pokorze twierdziła, że zasłużyła na karę, straszne cierpienia, które odczuwała w całym ciele, nie były dla niej karą, lecz oznaką miłosierdzia.

Rozmawialiśmy o śmierci. I o Niebie. I o tym, co miała mówić Jezusowi i Matce Bożej... I o tym, że stamtąd “mogłaby pracować” lepiej niż tutaj na ziemi... Chciała umrzeć w chwili, kiedy Bóg zechce... - lecz pełna radości wołała: ach, by to nastąpiło właśnie dziś! Patrzyła na śmierć z radością kogoś, kto wie, że umierając idzie do swego Ojca.

Kuźnia, 1034

10 Zwykłem powtarzać, że są trzy rzeczy, które przynoszą nam radość na ziemi i prowadzą ku szczęśliwości wiecznej w niebie: mocna, szlachetna, radosna, niewzruszona wierność wierze, wierność otrzymanemu powołaniu i wierność czystości. Jeżeli ktoś utkwił w ciernistych krzakach przydrożnych, w zmysłowości, w pysze... — pozostaje w nich jedynie z własnej woli i o ile się nie nawróci, będzie nieszczęśnikiem, bowiem odwrócił się plecami do Miłości Chrystusowej.

Przyjaciele Boga, 187

11 Zawsze tak było w historii, że ludzie łączyli się wzajemnie z sobą, aby wypełnić swoją misję i wspólne przeznaczenie. — Czyżby dla współczesnych mężczyzn i kobiet mniej było warte "jedyne przeznaczenie" do szczęśliwości wiecznej?

Bruzda, 729

12 Tu, na ziemi, kontemplacja rzeczywistości nadprzyrodzonych, działanie łaski w naszych duszach, miłość bliźniego jako dorodny owoc miłości Boga - stanowią już zadatek Nieba, zalążek, który ma wzrastać dzień po dniu. My, chrześcijanie, nie znosimy podwójnego życia: zachowujemy jedność życia, prostą i mocną, w której łączą się i przenikają wszystkie nasze działania.

To Chrystus przechodzi, 126

Punkty z Katechizmu Kościoła Katolickiego

Zbawiciel nasz, Bóg "pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy" (1 Tm 2, 3-4). "Nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni" (Dz 4,12), jak tylko imię JEZUS.

Zawsze tak było w historii, że ludzie łączyli się wzajemnie z sobą, aby wypełnić swoją misję i wspólne przeznaczenie. — Czyżby dla współczesnych mężczyzn i kobiet mniej było warte "jedyne przeznaczenie" do szczęśliwości wiecznej?

Wstęp

Pragnienie Boga jest wpisane w serce człowieka, ponieważ został on stworzony przez Boga i dla Boga. Bóg nie przestaje przyciągać człowieka do siebie i tylko w Bogu człowiek znajdzie prawdę i szczęście, których nieustannie szuka.

KKK, 27

"Wierzymy, że wiele dusz, które są zgromadzone w raju z Jezusem i Maryją, tworzy Kościół niebieski, gdzie w wiecznym szczęściu widzą Boga takim, jakim jest, a także w różnym stopniu i na różny sposób uczestniczą wraz z aniołami w sprawowaniu Boskiej władzy przez Chrystusa uwielbionego, gdzie wstawiają się za nami oraz wspierają naszą słabość swoją braterską troską" (Paweł VI, Wyznanie wiary Ludu Bożego, 29).

KKK, 1053